"Dil, anlam üzerinde yapılacak oyun ve müdahalelere açıktır, çünkü sözcükler insanlar için 'şeyler'dir."
[Jacques Lacan, Kadife Karanlık] 

İçindekiler

• BÖLÜM 1: Hicinbiri
• BÖLÜM 2: Aş?
• BÖLÜM 3: Qlüm
• BÖLÜM 4: Aforozmalar
• BÖLÜM 5: Verba 

Ayna Duvar

Arayan:Bir şey var, bir şey insanlarla aramda duran…

Soran: Nasıl bir ‘şey’?

Arayan:Benden onlara geçmeyen ve onlardan bana geçemeyenle örülü bir duvar...

Soran: Duvarların arkasına saklanılır.Lakin duvarların kulakları var.

Ya duvar sanılan, aynaysa…

Aynaya baktığında sevmediklerin mi var?

Arayan: Var

Soran:Herkesin var. Konu, onlarla ne yaptığın yada yapmadığın…

Sorumluluk ve potansiyel alanı içinde duranlara ilişkin “ yapmamak”çok şey yapmaktır. Ah atalete harcanan güç…

Biliyor musun, sevmediklerin hakkında yapabileceklerin var…

Arayan: Var olduğunu bilsem yapabilir miydim? (sayıklar)

Soran: Böylesi daha kolay olduğundan değil. Sadece bilindik…

Soran: Kendini yanlışlamayı göze alabilir mi insan? O zaman kendine şefkati de koymalı cebine…

Zifiri karanlığın altında, yaşamla ilgili güzel bir şey varsa, aynayı bulandıran ‘şey’, senle yaşam arasına girense, kendine veremediğin, dünyadan sana gelemeyense…Duvarlaşan katılıklarsa…

Öze yaklaştıkça yıkılır mı duvarların, için için…

Duvarların ardında belki,

Gözyaşları var… 

Fabrika Ayarları

 Hammadde de insan,
 Fabrika da insan,
 Ürün de

İnsan,

Neyi, nasıl, ne diye işler

İşlerken neye dönüşür …

Kendini işleyen, kendinden üretenken insan

Neye değer?