Dirmil Ömürcüsü

Yörede yaşamış, Halk Aşığı Emin Demirayak ve Kadir Türen gibi Teke kültürünün en yetkin, en üretken saz ve söz ustalarının dolu dolu geçen sıra dışı yaşam öykülerini, folklor zenginliğini ve sıcak insan öykülerini masalsı bir dil ile anlatan bir anı romandır Dirmil Ömürcüsü. Ormanın bakanlık eliyle kesilişine silahıyla karşı gelip hapis yatan, ormanın dingin gücünün içinizde bıraktığı inanılmaz yaşama isteğiyle sizi en yakın ormana koşturtacak bir çağrı öyküsüdür. Emin Demirayak duyarlı sanatçı kişiliğiyle haksızlıklara karşı duran, türküleri taş plaklara kazınan dostları kadar düşmanları da olan ve sesiyle var olan Emin Demirayak, kavgaların birinde ağzı kulaklarına kadar kesilir, kavgaların birinde de gözü çıkarılır. Ve 1980 yılında 12 Eylül’ün ilk saatlerinde 17 kurşunla sinsice öldürülür.

 Dirmil, dağlarla çevrili bir ovanın başında Oyuk dağına yaslanmış, ayaklarının ucunda duran köylere yukardan bakıyordu. Batıdan topladığı tepeleri, doğuya dağ sıraları ve platolar şeklinde dağıtmıştı. Bin yıllık sedirler, ardıçlar tüm görkemiyle Kızlarsivrisi’nden şehre doğru iniyordu. Kızılcıklar, pıynarlar, alıçlar, çam ağaçları, sedirler; çiçeğini açmış kekikler, papatyalar, dağ menekşeleri, sessizlikte patlayan bin bir tomurcuk arılara, kuşlara, kelebeklere ve insanlara kollarını açmış beklemekteydi.

Dorukların karları nisan yağmurlarıyla eridi. Yapraklardan düşen damlalar, yamaçlardan patlayan kara sular, pınarlar, dereler, kocaman Dirmil Çayı’ndan köpüre köpüre çağlayarak aktı ve Yapraklı’da koca bir deniz oluşturdu. Oluktan akan sular, kalın çam ağacı gövdelerine oyulmuş yalakları doldurup dağların vefalı dostu keçileri suladığı gibi doruk çocukları için de bir plaj işlevini yapıyordu.

Gulaz zamanıydı; bütün keçiler, koyunlar kuzulayıp sürüler çoğaldı. Kuzuların, oğlakların ağız sütlerine çocuklar, çobanlar ortak oldu. Dumanı tüten topraklar sürüldü. Taşa, kuşa, toprağa deyip üç kere atıldı tohum. Ve bire bin verdi.